Dinastia de Munsö Munsöätten | |||
---|---|---|---|
País: | Suécia | ||
Dinastia de origem: | Casa dos Inglingos | ||
Fundador: | Biorno Flanco de Ferro | ||
Último soberano: | Predefinição:Lknb | ||
Etnia: | Suecos |
A Casa de Munsö[1] - também apelidada de Casa de Biorno Flanco de Ferro, Casa de Upsália,[2] Casa do Rei Biorno ou simplesmente de Velha Dinastia[carece de fontes] - é o nome de uma dinastia sueca proto-histórica, deduzida a partir de várias listas, com diferenças e incompatibilidades. Seus membros mais antigos do século VIII ou do IX são lendários, enquanto seus últimos descendentes dos séculos X e XI são históricos. Munsö é uma ilha do Lago Malar, onde existe um monte funerário - o Björnshögen, no qual, segundo a lenda, está sepultado o rei Biorno Flanco de Ferro, lendário fundador desta dinastia.[3]
A Saga de Hervör contem informação sobre esta dinastia, abrangendo cerca de dez gerações.[4] Embora alguns dos reis do século IX sejam considerados históricos, a historiografia moderna sueca começa com o último rei do século X Érico, o Vitorioso.[2] O rei Björn, o Constipado, que foi o pai de Érico, o Vitorioso, de acordo com as sagas, não é aceito como histórico pelos historiadores críticos,[5] diferente do rei do século X chamado Emund Eriksson que aparece no trabalho de Adão de Brema.[6]
Reis da lendária Dinastia de Munsö
A fonte principal desta lista - tão aproximada quanto possível - é um anexo à Saga de Hervör. Alguns dos reis citados não estão todavia nessa saga, mas aparecem em outra fontes, como por exemplo o Registrum Upsaliense. Nesta época, os reis dos suíones eram eleitos, o que conduzia por vezes a haver mais do que um monarca simultaneamente, pormenor esse que é frequentemente ignorado pelos documentos referentes ao assunto. As várias tentativas de harmonização destas diferentes listas não tiveram êxito até agora.[7][8]
Reis lendários
- Biorno Flanco de Ferro (Björn Järnsida; ca 860)
- Érico, filho de Biorno e Refil (Erik Björnsson e Refil; co-regentes)
- Érico, filho de Refil (Erik IV Refilsson)
- Biorno, filho de Érico (Björn Eriksson)
- Anundo de Uppsala e Biorno no Montículo (Anund Uppsale e Björn på Högen, mencionado por Rimbert na sua crónica Vida de Ansgário, eventualmente idêntico com Biorno)
- Érico, filho de Anundo ou Érico Chapéu dos Ventos (Erik Anundsson ou Erik II Väderhatt)
- (Olavo I) (Olof I Björnsson)
- (Ringo) (Ring Olofsson; Mencionado por Adão de Bremen nos Atos dos Bispos da Igreja de Hamburgo)
- (Érico, filho de Ringo) (Erik VI Ringsson)
- Emundo, filho de Érico (Emund I Eriksson Slemme)
- Érico VII (Erik VII Emundsson)
- Olavo, filho de Biorno (970-975; Olof Björnsson; irmão e corregente de Érico, o Vitorioso)
Reis históricos
- Predefinição:Lknb (970-995; Erik Segersäll)
- Predefinição:Lknb (995-1022; Olof Skötkonung)
- Anundo Jacó (1022-1050; Anund Jakob)
- Predefinição:Lknb (1050-1060; Emund den gamle ou Emund slemme)
NOTA - Na lista dos reis da Casa de Munsö, editada pelo Museu Histórico de Estocolmo, estão apenas incluídos estes últimos quatro monarcas, não sendo os outros considerados personagens históricas.[9]
Árvore genealógica da Casa de Munsö segundo a Saga de Hervör
Biorno Flanco de Ferro Björn Järnsida | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Érico, filho de Biorno Erik Björnsson | Príncipe Refil Refil | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Biorno no Montículo Björn på Högen | Anundo de Uppsala Anund Uppsale | Érico, filho de Refil Erik Refilsson | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Érico Anundsson Erik Anundsson | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Biorno, filho de Érico Björn Eriksson | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rainha consorte Sigride, a Orgulhosa Sigrid storråde | Érico, o Vitorioso Erik Segersäll | Olavo, filho de Biorno Olof Björnsson | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rainha consorte Estrid | Olavo, o Tesoureiro Olof Skötkonung | Amante legítima Edla | Nobre sueco Estirbiorno, o Forte Styrbjörn Starke | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ingegerda | Anundo Jacó Anund Jakob | Emundo, o Velho Emund den gamle | Astride | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Príncipe Anund Emundsson | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ver também
Referências
- ↑ O artigo Regentlängd no sítio do Museu Histórico de Estocolmo.
- ↑ 2,0 2,1 Hadenius, Stig; Nilsson, Torbjörn; Åselius, Gunnar (1996) Sveriges historia: vad varje svensk bör veta. Bonnier Alba, Borås. ISBN 91-34-51857-6 p. 88
- ↑ Lagerqvist, Lars O. (1997). Sveriges Regenter, från forntid till nutid. Norstedts, Stockholm. ISBN 91-1-963882-5 p. 24
Ynglingaätten var nu utdöd sedan kanske 100 år. Det är naturligtvis möjligt, att de kungar över svearna som är omnämnda under 800-talet och av vilka några verkligen är historiska, också var släkt med dessa forntida härskare. I varje fall återkommer flera namn från sagotiden. Den förste härskaren Björn järnsida behöver vi inte acceptera som historisk. Han skall ha varit den förste av den nya ätten. Han härjade i utlandet. En storhög på Munsö i Mälaren blev i början av 1700-talet attribuerad till honom, säkert vad vi brukar kalla för en de lärdas antikvariernas spekulation. Men högen hette faktiskt "Biörne-backen" och liknande... Tradução: A Casa dos Inglingos tinha sido extinta há talvez 100 anos. É naturalmente possível que os reis dos suíones que são mencionados durante o século IX, e de quem algo é realmente histórico, também estejam relacionados com estes antigos governantes. De qualquer forma, vários nomes regressam ao período legendário. O primeiro governante, Biorno, nós não precisamos aceitar como histórico. Supões-se que ele tenha sido o primeiro de sua dinastia. Ele fez pilhagens no exterior. Um monte em Munsö no Lago Malar foi atribuído a ele no começo do século XVIII, obviamente uma especulação de sábios antiquários. Mas este monte na verdade foi chamado "Encosta de Biorno" ou algo parecido... - ↑ N. Kershaw's English translation of the Hervarar saga.
- ↑ Lagerqvist, Lars O. (1997). Sveriges Regenter, från forntid till nutid. Norstedts, Stockholm. ISBN 91-1-963882-5 p. 26
Näste kung skall ha hetat Björn. Inte heller denne accepteras av stränga historiker. Enligt Hervararsaga regerade han i länge, i 50 år, påstår Snorre. Tradução: É dito que o rei seguinte foi chamado Björn. Nenhum até este rei é aceito pelos historiadores críticos. De acordo com a saga de Hervarar, ele governou por um longo tempo, por 50 anos, afirma Snorri. - ↑ Lagerqvist, Lars O. (1997). Sveriges Regenter, från forntid till nutid. Norstedts, Stockholm. ISBN 91-1-963882-5 p. 27
Ytterligare en kung får anses historiskt belagd, Emund Eriksson, som skall ha varit son till nyss nämnde Erik och väl var uppkallad efter sin farbror Emund. Tradução: Outro rei deveria ser considerado historicamente atestado, Emund Eriksson, que supostamente teria sido o filho do antes mencionado Érico e que deveria ter sido listado após seu tio Emund. - ↑ Lagerqvist, Lars O (1997). «Forntid». Sveriges Regenter. Från forntid till nutid (em sueco). Estocolmo: Norstedts. p. 24-39. 440 páginas. ISBN 91-1-963882-5
- ↑ Henrikson, Alf; Björn Berg (1963). «Vikingatidens regentlängd». Svensk historia (em sueco). Estocolmo: Bonnier. p. 70. 1062 páginas. ISBN 91-0-055344-1
- ↑ «Regentlängd - Munsöätten» (em svenska). Museu Histórico de Estocolmo. Consultado em 7 de fevereiro de 2017
Fontes
- G. Thorarensen. «Sagaen om Hervarar og Kong Heidrek» (em dinamarquês). Heimskringla. Consultado em 19 de maio de 2014